|
|
|
|
литовский словарь / suvarinėti | | suvarinė́ti (suvarinė́ja, suvarinė́jo) džn. — сгонять/согнать;
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | suvarinėju | suvarinėjau | suvarinėdavau | suvarinėsiu |
---|
2p.sg. | suvarinėji | suvarinėjai | suvarinėdavai | suvarinėsi |
---|
3p.sg. | suvarinėja | suvarinėjo | suvarinėdavo | suvarinės |
---|
1p.pl. | suvarinėjame, suvarinėjam | suvarinėjome, suvarinėjom | suvarinėdavom, suvarinėdavome | suvarinėsime, suvarinėsim |
---|
2p.pl. | suvarinėjat, suvarinėjate | suvarinėjot, suvarinėjote | suvarinėdavot, suvarinėdavote | suvarinėsite, suvarinėsit |
---|
3p.pl. | suvarinėja | suvarinėjo | suvarinėdavo | suvarinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | suvarinėčiau | suvarinėtume, suvarinėtumėme, suvarinėtumėm |
---|
2p. | suvarinėtumei, suvarinėtum | suvarinėtumėt, suvarinėtumėte |
---|
3p. | suvarinėtų | suvarinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | suvarinėkime, suvarinėkim |
---|
2p. | suvarinėk, suvarinėki | suvarinėkit, suvarinėkite |
---|
3p. | tesuvarinėja, tesuvarinėjie | tesuvarinėja, tesuvarinėjie |
---|
|