|
|
|
|
литовский словарь / kurnėti | | kurnė́ti (kùrna, kurnė́jo) šnek. быстро бежать, мчаться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | kurnu | kurnėjau | kurnėdavau | kurnėsiu |
---|
2p.sg. | kurni | kurnėjai | kurnėdavai | kurnėsi |
---|
3p.sg. | kurna | kurnėjo | kurnėdavo | kurnės |
---|
1p.pl. | kurname, kurnam | kurnėjom, kurnėjome | kurnėdavom, kurnėdavome | kurnėsime, kurnėsim |
---|
2p.pl. | kurnat, kurnate | kurnėjot, kurnėjote | kurnėdavote, kurnėdavot | kurnėsit, kurnėsite |
---|
3p.pl. | kurna | kurnėjo | kurnėdavo | kurnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | kurnėčiau | kurnėtumėm, kurnėtume, kurnėtumėme |
---|
2p. | kurnėtum, kurnėtumei | kurnėtumėte, kurnėtumėt |
---|
3p. | kurnėtų | kurnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | kurnėkim, kurnėkime |
---|
2p. | kurnėki, kurnėk | kurnėkite, kurnėkit |
---|
3p. | tekurna, tekurnie | tekurna, tekurnie |
---|
|