|
|
|
|
литовский словарь / sukirbėti | | sukirbė́ti (sukìrba, sukirbė́jo) šnek. 1. зашевелиться/шевелиться; 2. закишеть/кишеть
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sukirbu | sukirbėjau | sukirbėdavau | sukirbėsiu |
---|
2p.sg. | sukirbi | sukirbėjai | sukirbėdavai | sukirbėsi |
---|
3p.sg. | sukirba | sukirbėjo | sukirbėdavo | sukirbės |
---|
1p.pl. | sukirbame, sukirbam | sukirbėjom, sukirbėjome | sukirbėdavome, sukirbėdavom | sukirbėsime, sukirbėsim |
---|
2p.pl. | sukirbat, sukirbate | sukirbėjot, sukirbėjote | sukirbėdavot, sukirbėdavote | sukirbėsit, sukirbėsite |
---|
3p.pl. | sukirba | sukirbėjo | sukirbėdavo | sukirbės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sukirbėčiau | sukirbėtume, sukirbėtumėme, sukirbėtumėm |
---|
2p. | sukirbėtumei, sukirbėtum | sukirbėtumėte, sukirbėtumėt |
---|
3p. | sukirbėtų | sukirbėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sukirbėkim, sukirbėkime |
---|
2p. | sukirbėki, sukirbėk | sukirbėkit, sukirbėkite |
---|
3p. | tesukirba, tesukirbie | tesukirbie, tesukirba |
---|
|