|
|
|
|
литовский словарь / prigabenti | | prigabénti (prigabẽna, prigabẽno) нанести/наносить;навезти/навозить
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prigabenu | prigabenau | prigabendavau | prigabensiu |
---|
2p.sg. | prigabeni | prigabenai | prigabendavai | prigabensi |
---|
3p.sg. | prigabena | prigabeno | prigabendavo | prigabens |
---|
1p.pl. | prigabenam, prigabename | prigabenom, prigabenome | prigabendavome, prigabendavom | prigabensime, prigabensim |
---|
2p.pl. | prigabenate, prigabenat | prigabenot, prigabenote | prigabendavot, prigabendavote | prigabensit, prigabensite |
---|
3p.pl. | prigabena | prigabeno | prigabendavo | prigabens |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prigabenčiau | prigabentume, prigabentumėme, prigabentumėm |
---|
2p. | prigabentumei, prigabentum | prigabentumėte, prigabentumėt |
---|
3p. | prigabentų | prigabentų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prigabenkim, prigabenkime |
---|
2p. | prigabenki, prigabenk | prigabenkit, prigabenkite |
---|
3p. | teprigabenie, teprigabena | teprigabenie, teprigabena |
---|
|