|
|
|
|
литовский словарь / nurenginėti | | nurenginė́ti (nurenginė́ja, nurenginė́jo) džn. раздевать/раздеть
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | nurenginėju | nurenginėjau | nurenginėdavau | nurenginėsiu |
---|
2p.sg. | nurenginėji | nurenginėjai | nurenginėdavai | nurenginėsi |
---|
3p.sg. | nurenginėja | nurenginėjo | nurenginėdavo | nurenginės |
---|
1p.pl. | nurenginėjam, nurenginėjame | nurenginėjome, nurenginėjom | nurenginėdavome, nurenginėdavom | nurenginėsim, nurenginėsime |
---|
2p.pl. | nurenginėjat, nurenginėjate | nurenginėjote, nurenginėjot | nurenginėdavote, nurenginėdavot | nurenginėsit, nurenginėsite |
---|
3p.pl. | nurenginėja | nurenginėjo | nurenginėdavo | nurenginės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | nurenginėčiau | nurenginėtume, nurenginėtumėm, nurenginėtumėme |
---|
2p. | nurenginėtumei, nurenginėtum | nurenginėtumėte, nurenginėtumėt |
---|
3p. | nurenginėtų | nurenginėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | nurenginėkim, nurenginėkime |
---|
2p. | nurenginėk, nurenginėki | nurenginėkit, nurenginėkite |
---|
3p. | tenurenginėja, tenurenginėjie | tenurenginėja, tenurenginėjie |
---|
|