/ru/
рассердить
/en/
anger, make angry.
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | įrūstinu | įrūstinau | įrūstindavau | įrūstinsiu |
2p.sg. | įrūstini | įrūstinai | įrūstindavai | įrūstinsi |
3p.sg. | įrūstina | įrūstino | įrūstindavo | įrūstins |
1p.pl. | įrūstiname, įrūstinam | įrūstinome, įrūstinom | įrūstindavome, įrūstindavom | įrūstinsim, įrūstinsime |
2p.pl. | įrūstinat, įrūstinate | įrūstinot, įrūstinote | įrūstindavote, įrūstindavot | įrūstinsit, įrūstinsite |
3p.pl. | įrūstina | įrūstino | įrūstindavo | įrūstins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įrūstinčiau | įrūstintumėm, įrūstintume, įrūstintumėme |
2p. | įrūstintumei, įrūstintum | įrūstintumėte, įrūstintumėt |
3p. | įrūstintų | įrūstintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įrūstinkim, įrūstinkime | |
2p. | įrūstink, įrūstinki | įrūstinkite, įrūstinkit |
3p. | teįrūstina, teįrūstinie | teįrūstina, teįrūstinie |