|
|
|
|
литовский словарь / keturgubinti | | ketùrgubinti (ketùrgubina, ketùrgubino) — учетверять
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | keturgubinu | keturgubinau | keturgubindavau | keturgubinsiu |
---|
2p.sg. | keturgubini | keturgubinai | keturgubindavai | keturgubinsi |
---|
3p.sg. | keturgubina | keturgubino | keturgubindavo | keturgubins |
---|
1p.pl. | keturgubiname, keturgubinam | keturgubinome, keturgubinom | keturgubindavome, keturgubindavom | keturgubinsim, keturgubinsime |
---|
2p.pl. | keturgubinat, keturgubinate | keturgubinot, keturgubinote | keturgubindavot, keturgubindavote | keturgubinsite, keturgubinsit |
---|
3p.pl. | keturgubina | keturgubino | keturgubindavo | keturgubins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | keturgubinčiau | keturgubintumėm, keturgubintumėme, keturgubintume |
---|
2p. | keturgubintumei, keturgubintum | keturgubintumėt, keturgubintumėte |
---|
3p. | keturgubintų | keturgubintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | keturgubinkime, keturgubinkim |
---|
2p. | keturgubink, keturgubinki | keturgubinkit, keturgubinkite |
---|
3p. | teketurgubinie, teketurgubina | teketurgubinie, teketurgubina |
---|
|