/ru/
приводить в раздражение; раздосадовать
/en/
vex, annoy; irritate
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | apmaudau | apmaudžiau | apmaudydavau | apmaudysiu |
2p.sg. | apmaudai | apmaudei | apmaudydavai | apmaudysi |
3p.sg. | apmaudo | apmaudė | apmaudydavo | apmaudys |
1p.pl. | apmaudom, apmaudome | apmaudėm, apmaudėme | apmaudydavome, apmaudydavom | apmaudysime, apmaudysim |
2p.pl. | apmaudot, apmaudote | apmaudėt, apmaudėte | apmaudydavote, apmaudydavot | apmaudysite, apmaudysit |
3p.pl. | apmaudo | apmaudė | apmaudydavo | apmaudys |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | apmaudyčiau | apmaudytumėm, apmaudytumėme, apmaudytume |
2p. | apmaudytumei, apmaudytum | apmaudytumėt, apmaudytumėte |
3p. | apmaudytų | apmaudytų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | apmaudykime, apmaudykim | |
2p. | apmaudyk, apmaudyki | apmaudykit, apmaudykite |
3p. | teapmaudai, teapmaudo | teapmaudai, teapmaudo |