|
|
|
|
литовский словарь / rikinti | | rìkinti (rìkina, rìkino) prž. заставлять ошибаться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | rikinu | rikinau | rikindavau | rikinsiu |
---|
2p.sg. | rikini | rikinai | rikindavai | rikinsi |
---|
3p.sg. | rikina | rikino | rikindavo | rikins |
---|
1p.pl. | rikinam, rikiname | rikinom, rikinome | rikindavome, rikindavom | rikinsim, rikinsime |
---|
2p.pl. | rikinate, rikinat | rikinote, rikinot | rikindavote, rikindavot | rikinsite, rikinsit |
---|
3p.pl. | rikina | rikino | rikindavo | rikins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | rikinčiau | rikintumėm, rikintumėme, rikintume |
---|
2p. | rikintumei, rikintum | rikintumėte, rikintumėt |
---|
3p. | rikintų | rikintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | rikinkim, rikinkime |
---|
2p. | rikink, rikinki | rikinkite, rikinkit |
---|
3p. | terikina, terikinie | terikinie, terikina |
---|
|