|
|
|
|
литовский словарь / sukauti | | sukáuti (sukáuna, sukóvė) сразить/сражать; разбить/разбивать; s. príešą — сразить противника
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sukaunu | sukoviau | sukaudavau | sukausiu |
---|
2p.sg. | sukauni | sukovei | sukaudavai | sukausi |
---|
3p.sg. | sukauna | sukovė | sukaudavo | sukaus |
---|
1p.pl. | sukaunam, sukauname | sukovėm, sukovėme | sukaudavome, sukaudavom | sukausime, sukausim |
---|
2p.pl. | sukaunate, sukaunat | sukovėte, sukovėt | sukaudavot, sukaudavote | sukausit, sukausite |
---|
3p.pl. | sukauna | sukovė | sukaudavo | sukaus |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sukaučiau | sukautumėme, sukautume, sukautumėm |
---|
2p. | sukautum, sukautumei | sukautumėt, sukautumėte |
---|
3p. | sukautų | sukautų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sukaukim, sukaukime |
---|
2p. | sukauk, sukauki | sukaukite, sukaukit |
---|
3p. | tesukauna, tesukaunie | tesukauna, tesukaunie |
---|
|