|
|
|
|
литовский словарь / išploninti | | išplóninti (išplónina, išplónino) истончить/тончить
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išploninu | išploninau | išplonindavau | išploninsiu |
---|
2p.sg. | išplonini | išploninai | išplonindavai | išploninsi |
---|
3p.sg. | išplonina | išplonino | išplonindavo | išplonins |
---|
1p.pl. | išploniname, išploninam | išploninom, išploninome | išplonindavom, išplonindavome | išploninsim, išploninsime |
---|
2p.pl. | išploninate, išploninat | išploninote, išploninot | išplonindavote, išplonindavot | išploninsite, išploninsit |
---|
3p.pl. | išplonina | išplonino | išplonindavo | išplonins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išploninčiau | išplonintumėm, išplonintume, išplonintumėme |
---|
2p. | išplonintumei, išplonintum | išplonintumėte, išplonintumėt |
---|
3p. | išplonintų | išplonintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išploninkime, išploninkim |
---|
2p. | išplonink, išploninki | išploninkit, išploninkite |
---|
3p. | teišploninie, teišplonina | teišploninie, teišplonina |
---|
|