/ru/
прождать
/en/
(kurį laiką) wait (for some time); spend (a certain time) waiting (for); jis pralaukė manęs visą valandą he waited a whole hour for me
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | pralaukiu | pralaukiau | pralaukdavau | pralauksiu |
2p.sg. | pralauki | pralaukei | pralaukdavai | pralauksi |
3p.sg. | pralaukia | pralaukė | pralaukdavo | pralauks |
1p.pl. | pralaukiame, pralaukiam | pralaukėme, pralaukėm | pralaukdavom, pralaukdavome | pralauksime, pralauksim |
2p.pl. | pralaukiat, pralaukiate | pralaukėt, pralaukėte | pralaukdavote, pralaukdavot | pralauksit, pralauksite |
3p.pl. | pralaukia | pralaukė | pralaukdavo | pralauks |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | pralaukčiau | pralauktume, pralauktumėm, pralauktumėme |
2p. | pralauktumei, pralauktum | pralauktumėt, pralauktumėte |
3p. | pralauktų | pralauktų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | pralaukime, pralaukim | |
2p. | pralauk, pralauki | pralaukit, pralaukite |
3p. | tepralaukia, tepralaukie | tepralaukie, tepralaukia |