|
|
|
|
литовский словарь / atplėšinėti | | atplėšinė́ti (atplėšinė́ja, atplėšinė́jo) džn. mžb. 1. отрывать, отдирать; 2. (laiškus) вскрывать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | atplėšinėju | atplėšinėjau | atplėšinėdavau | atplėšinėsiu |
---|
2p.sg. | atplėšinėji | atplėšinėjai | atplėšinėdavai | atplėšinėsi |
---|
3p.sg. | atplėšinėja | atplėšinėjo | atplėšinėdavo | atplėšinės |
---|
1p.pl. | atplėšinėjame, atplėšinėjam | atplėšinėjom, atplėšinėjome | atplėšinėdavome, atplėšinėdavom | atplėšinėsim, atplėšinėsime |
---|
2p.pl. | atplėšinėjate, atplėšinėjat | atplėšinėjot, atplėšinėjote | atplėšinėdavote, atplėšinėdavot | atplėšinėsit, atplėšinėsite |
---|
3p.pl. | atplėšinėja | atplėšinėjo | atplėšinėdavo | atplėšinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | atplėšinėčiau | atplėšinėtumėm, atplėšinėtumėme, atplėšinėtume |
---|
2p. | atplėšinėtumei, atplėšinėtum | atplėšinėtumėte, atplėšinėtumėt |
---|
3p. | atplėšinėtų | atplėšinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | atplėšinėkim, atplėšinėkime |
---|
2p. | atplėšinėki, atplėšinėk | atplėšinėkite, atplėšinėkit |
---|
3p. | teatplėšinėjie, teatplėšinėja | teatplėšinėjie, teatplėšinėja |
---|
|