|
|
|
|
литовский словарь / sudaiktavardėti | | sudaiktavardė́ti (sudaiktavardė́ja, sudaiktavardė́jo) — субстантивироваться, приобрести/приобретать значение существительного
/en/ be/get substantivized
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sudaiktavardėju | sudaiktavardėjau | sudaiktavardėdavau | sudaiktavardėsiu |
---|
2p.sg. | sudaiktavardėji | sudaiktavardėjai | sudaiktavardėdavai | sudaiktavardėsi |
---|
3p.sg. | sudaiktavardėja | sudaiktavardėjo | sudaiktavardėdavo | sudaiktavardės |
---|
1p.pl. | sudaiktavardėjam, sudaiktavardėjame | sudaiktavardėjom, sudaiktavardėjome | sudaiktavardėdavom, sudaiktavardėdavome | sudaiktavardėsime, sudaiktavardėsim |
---|
2p.pl. | sudaiktavardėjate, sudaiktavardėjat | sudaiktavardėjot, sudaiktavardėjote | sudaiktavardėdavote, sudaiktavardėdavot | sudaiktavardėsit, sudaiktavardėsite |
---|
3p.pl. | sudaiktavardėja | sudaiktavardėjo | sudaiktavardėdavo | sudaiktavardės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sudaiktavardėčiau | sudaiktavardėtumėme, sudaiktavardėtume, sudaiktavardėtumėm |
---|
2p. | sudaiktavardėtumei, sudaiktavardėtum | sudaiktavardėtumėte, sudaiktavardėtumėt |
---|
3p. | sudaiktavardėtų | sudaiktavardėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sudaiktavardėkim, sudaiktavardėkime |
---|
2p. | sudaiktavardėki, sudaiktavardėk | sudaiktavardėkite, sudaiktavardėkit |
---|
3p. | tesudaiktavardėjie, tesudaiktavardėja | tesudaiktavardėjie, tesudaiktavardėja |
---|
|