|
|
|
|
литовский словарь / narnėti | | narnė́ti (nàrna, narnė́jo) — брюзжать, ворчать; kãtinas nàrna — кот мурлычит
/en/ growl; (apie žmones t. p.) grumble
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | narnu | narnėjau | narnėdavau | narnėsiu |
---|
2p.sg. | narni | narnėjai | narnėdavai | narnėsi |
---|
3p.sg. | narna | narnėjo | narnėdavo | narnės |
---|
1p.pl. | narname, narnam | narnėjome, narnėjom | narnėdavom, narnėdavome | narnėsime, narnėsim |
---|
2p.pl. | narnat, narnate | narnėjote, narnėjot | narnėdavot, narnėdavote | narnėsit, narnėsite |
---|
3p.pl. | narna | narnėjo | narnėdavo | narnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | narnėčiau | narnėtume, narnėtumėm, narnėtumėme |
---|
2p. | narnėtumei, narnėtum | narnėtumėt, narnėtumėte |
---|
3p. | narnėtų | narnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | narnėkim, narnėkime |
---|
2p. | narnėk, narnėki | narnėkite, narnėkit |
---|
3p. | tenarna, tenarnie | tenarnie, tenarna |
---|
|