|
|
|
|
литовский словарь / išgurnėti | | išgurnė́ti (ìšgurna, išgurnė́jo) šnek. (greitai išbėgti) выбежать/выбегать
/en/ šnek. (greitai išbėgti) run out quickly; i. į gatvę run out into the street
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išgurnu | išgurnėjau | išgurnėdavau | išgurnėsiu |
---|
2p.sg. | išgurni | išgurnėjai | išgurnėdavai | išgurnėsi |
---|
3p.sg. | išgurna | išgurnėjo | išgurnėdavo | išgurnės |
---|
1p.pl. | išgurnam, išgurname | išgurnėjom, išgurnėjome | išgurnėdavom, išgurnėdavome | išgurnėsim, išgurnėsime |
---|
2p.pl. | išgurnate, išgurnat | išgurnėjote, išgurnėjot | išgurnėdavot, išgurnėdavote | išgurnėsite, išgurnėsit |
---|
3p.pl. | išgurna | išgurnėjo | išgurnėdavo | išgurnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išgurnėčiau | išgurnėtumėm, išgurnėtume, išgurnėtumėme |
---|
2p. | išgurnėtum, išgurnėtumei | išgurnėtumėte, išgurnėtumėt |
---|
3p. | išgurnėtų | išgurnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išgurnėkime, išgurnėkim |
---|
2p. | išgurnėki, išgurnėk | išgurnėkite, išgurnėkit |
---|
3p. | teišgurna, teišgurnie | teišgurnie, teišgurna |
---|
|